Dag 3 - Sorrento en Vico Equense

27 september 2021 Hallo allemaal, Om 7:45 opgestaan. Het was helemaal bewolkt vanmorgen toen ik het rolluik omhoog deed. Bij het ontbijt was het veel rustiger bij dan gisteren en we konden vandaag buiten op het terras zitten. Maar door het bewolkte weer kon je niet ver kijken. We zijn naar Sorrento geweest. Daar waren we 4 jaar geleden ook. Voordat we naar Sorrento reden zijn we eerst gestopt in de haven van Massa. Peter is bij de auto gebleven omdat je daar niet mocht parkeren. Ik ben naar het winkeltje gelopen waar we eergisteren water e.d. kochten. Bij deze man ben ik kaartjes gaan kopen voor de boot naar Capri, daar willen we morgen naar toe. Eergisteren zei deze man namelijk dat je de tickets bij hem kon kopen. Nu bleek dat hij alleen de reservering deed voor 10 euro pp. De kaartjes moet je morgen gewoon in de haven betalen. Daarna bij hem ook nog maar Autan gekocht, want het stikt hier van de muggen. De auto geparkeerd in een garage in Sorrento en deze bleek vlak bij het centrum. We zijn gestart met een terrasje. Peter nam een cola, ik een verse citroensap. Daar krijg je dan ook een glas water bij, om het sap aan te lengen. Ik vind dit lekker, maar is natuurlijk best zuur. Hier krijg je overal iets lekkers bij je drankje. Dit keer koekjes en pinda’s. Toen we af moesten rekenen, dachten we dat we in Rome op het terras hadden gezeten, hahaha.

Daarna door de toeristische winkelstraat gelopen. Alleen maar tassenwinkels en winkels waar ze prullaria verkochten die met citroenen te maken hebben. Sorrento staat bekend om de citroenen: theedoeken met een citroen, handdoeken, schorten, zeepjes, magneten, limoncello, snoepjes. Je kunt het zo gek niet bedenken of er is iets in de vorm van een citroen. Wij begrijpen nooit dat mensen hiervan kunnen leven wanneer zowat iedere winkel hetzelfde verkoopt. Hele smalle straatjes. Wel leuk, maar lang niet zo druk als 4 jaar geleden.

Sorrento ligt op een rots. Wil je naar het strand dan moet je een meter of 30 afdalen. Vanaf een terras kon je op het strand kijken.

We zijn een uurtje of 2 in Sorrento geweest en toen hadden we het wel gezien. Omdat ze onweer hadden voorspeld (wat gelukkig niet kwam) besloten we om niet te gaan wandelen, al hebben we wel de nodige km in de stadjes gedaan. We zijn daarna doorgereden naar Vico Equense. In deze plaats logeerden we de vorige keer. Onderweg zagen we weer de gebruikelijke file tussen Vico en Sorrento. Daar hebben we de vorige keer meerdere keren in gestaan en afgelopen zaterdag ook. Het plaatsje is niet perse leuker dan Massa Lubrense, maar het hotel en met name zwembad en strand wel. In Vico zagen we allemaal auto’s langs de kant van de weg staan, dus wij daar ook geparkeerd. Peter liep even terug om op een bord te kijken, gold daar een volledig parkeerverbod met wegsleepregeling. Dat hebben we maar niet gegokt. We zagen een parkeergarage en daar reden we in. Superklein met veel te veel auto’s. Er was nog een smalle plek, maar omdat je nauwelijks ruimte had, lukt het niet om daar in te parkeren. Die beheerder dacht vast “ wat een coureurs” en vroeg vervolgens om de sleutel. Hij zou ‘m wel parkeren. Hahaha. Ook hier wat door het dorpje gelopen, genoten van het uitzicht en geluncht bij een trattoria op een terras. In Vico liepen bijna alle mensen nog met een mondmasker op door de straten. Peter een sandwich en ik bruchetta met tomaat. Was heel lekker, maar niet relaxed, want er liepen veel duiven tussen de tafels. Toen we daarna nog even rond liepen waren alle winkels dicht. De siësta was aangebroken en de Italianen waren in ruststand. De parkeergarage was ook weer helemaal leeg. Omdat het zo druk was op de weg naar Sorrento stelde Peter een alternatieve route door te bergen voor. Prima. Was wel behoorlijk om, weer veel steile en smalle wegen. Soms dachten we dat we in een doodlopende straat waren, omdat we alleen een soort steeg zagen dat een fietspad leeg maar bleken de locals er toch met de auto doorheen te rijden. Wij ook, maar wel eerst de spiegels ingeklapt, zo smal was het. En op een ander stuk reden we achter een tankwagen. Die ging in de achteruit (en wij ook) omdat er een bus aankwam. Met passen en meten blijkt een bus ondanks de smelle bergwegen toch een tankwagen te kunnen passeren.

We hebben vanmiddag bij het zwembad aan een tafeltje zitten lezen en tegen 18:30 uur zijn we naar hetzelfde barretje gelopen als waar we gisteren gezeten hebben. Daar hebben we ook een kleinigheid gegeten. Weinig foto’s genomen vandaag. We hebben nog nergens onze coronatoegangspas hoeven laten zien. Groetjes Peter en Monique