Peter en Monique: Dag 8, Rondje De Mani

Hallo allen,

Eigenlijk best goed geslapen op het keiharde bed. Ik sliep op de twijfelaar. Peter in het eenpersoonsbed, dat wel zacht was. Werd een keer wakker van blaffende honden. Net als in de rest van de Peloponnesos lopen hier veel (zwerf?)honden en katten. En die kregen vannacht ruzie. Dat hoorde je door de dikke muren heen in onze torenkamer. Omdat het gisteren stormachtig waaide hebben we de ramen vannacht gesloten gehouden en de airco aan gehad.

Rond 8:30 uur gaan ontbijten. Daarna nog even rustig aan gedaan en tegen 10 uur op pad.

dit is ons hotel. Boven die auto zie je in de hoek een hek en een deur. Die moeten we door. Zie foto hieronder.

achter die deur weer twee trappen. Het bovenste linker raam is van de kamer van de buren.

als we de trappen op zijn komen we op een soort balkon. Hier is de voordeur van onze kamer.

Room with a view - door het gat via welk men elkaar bekogelde

die twee kanonstaten linksboven naast de schoorsteen zijn de ramen van onze kamer.

Het gebied heet hier De Mani. Dat is het Zuidelijke deel van de middelste vinger van de Peloponnesos.

In De Mani is vroeger veel strijd geweest omdat de vruchtbare grond hier beperkt is. Je ziet hier dan ook veel torenhuizen. Zie foto's van die torens hieronder. Vanuit de bovenste verdieping werd dan de buurman beschoten en bekogeld. Veel van die torens worden gerestaureerd. Door bevolking van hier? Door rijke stedelingen die een vakantiehuis willen? Geen idee. Feit is wel dat ieder dorpje waar we komen uitgestorven lijkt. Dat is wel jammer. Het is hier overal erg mooi, maar je ziet bijna geen mensen.

Ruige bergen langs de kust, je kunt ver kijken.

Ons eerste doel waren de grotten van Diros. We kochten 2 kaartjes en reden daarna nog 300 meter verder naar een parkeerplaats. We liepen naar de ingang, maar de man die de kaartjes controleerde zei dat het bootje vol was en dat we even moesten wachten. Er stonden banken onder een overkapping en we hadden zicht op een mooie baai.

De hangouderen waren er ook weer. Best opvallend hier overal, op iedere plek hangen mannen maar wat rond. Zijn het alleen de vrouwen hier die werken?

Na een kwartiertje werden we opgehaald. Peter was nog snel even een vest uit de auto halen, omdat het in grotten wel eens fris kan zijn. We moesten een zwemvest aan en gingen met een trap naar beneden en daar lagen in het water een stuk of 20 roeiboten naast elkaar in een groot. Ik kreeg er een Efteling gevoel bij.

We namen met 6 personen plaats in een boot, en een van de medewerkers roeide ons door de grotten. Het bootje was best instabiel als iemand bewoog. Grotten waren vooral bijzonder omdat ze onder water stonden en je erdoor heen voer. Het was mooi, maar niet de meest mooie ooit gezien. Foto's niet gelukt. De tocht was 1.300 meter lang, ongeveer half uur varen. Diepste deel water was 30 meter. Daarna weer uitstappen en nog 300 meter door grot lopen naar uitgang. Eerste paar meter moesten we gebukt lopen.

Buiten nog ongeveer km lopen tot de auto.

We wilden richting Marmari omdat Peter gezien had dat hier het enige zandstrand was. Het idee was om daar te gaan liggen wanneer het lekker weer was. Vanmorgen was het flink bewolkt en de temperatuur was maar rond de 20. Op enig moment kwamen we op een punt waarbij je aan de ene kant Marmari zag en aan de andere kant een ander dorp.

Van boven zag dat andere dorp er leuker uit, dus we besloten om daar naar toe te rijden voor de lunch. Beneden aangekomen was het minder mooi. Een zandweg langs het strand (van stenen), en verder tavernes. Een vrouw riep ons naar binnen voor de lunch. Dat hebben we maar gedaan, maar of het de beste keuze was????

Na de lunch naar Marmari gereden. Daar zag het er veel leuker uit. En dit hotel hadden we ook wel gewild. Daar koffie gedronken. We zagen wel een paar mensen op het strand, maar die vertrokken ook weer snel vanwege de wind. We zijn dus niet naar beneden afgedaald.

Het was inmiddels ook al 15:30 uur geweest. We zijn weer door gegaan richting hotel. Nog wat beelden onderweg.