Hallo allemaal,
Vandaag maar een kort verslagje. Rond 8:00 uur zijn we opgestaan en na de douche gaan ontbijten. We hadden alvast een koffer mee naar beneden genomen en nog een tas. Scheelt straks weer een keer traplopen. Want over die smalle trappen krijgen we niet alles in 1 keer mee.
We waren weer alleen in de ontbijtzaal. Althans, de enige hotelgasten. De hangmannen waren er wel al.
Het ontbijt wordt hier aan de tafel geserveerd, geen keuze. Gewoon wat de pot schaft. Maar dat was prima.
Daarna de laatste spullen uit de kamer gehaald, tanden gepoetst, en uitgecheckt en richting Monemvasia. Ik had gelezen dat we daar in een authentiek Byzantijns hotel zitten, dus waarschijnlijk ook weer kruip door sluip door.
Onderweg gestopt in Gythio, een vissersdorpje. Aan de haven wat rond gelopen en wat gedronken.
Het valt ons op dat alle wegen tussen dorpen in zowat leeg zijn. Superstil overal. En kom je in een dorp dan is er weer leven. In de wat grotere dorpen heb je meestal wel een plein met terrasjes en rondom dat plein circelen auto’s met daarin Grieken die iedereen kennen die op de terassen zitten.
 |
| inktvis hing te drogen |
Naast ons zaten twee mannen in een stevige discussie met elkaar. Jammer dat je ze niet kunt verstaan. Na een tijdje stond een van de mannen op en bleef de ander alleen achter. Blijkbaar kon hij niet goed alleen zijn want hij ging gelijk bellen en weer flink aan de discussie.
Daarna door naar Momemvasia via een route door de bergen.
We kwamen rond 13:00 uur aan in een plaats en moesten links af een soort dam over om in Momemvasia te komen. Op enig moment konden we niet meer verder en stonden we voor een stadsmuur. We hebben de auto geparkeerd en zijn door de boog gelopen op zoek naar het hotel. Dat hadden we al snel gevonden. We checkten in, kregen allerlei uitleg over het dorp en toen werd een man geroepen die ons met de koffers zou helpen. Wij weer naar buiten de stadsmuur. Die man nam een groot koffer in de hand en het andere groter koffer nam hij op zijn schouder. Zo doet Peter dat nooit!!😂😂
Wij met nog wat kleinere tassen er achter aan. Smalle steegjes door, beetje dalen, trappetje af en toen waren we er. Leuke kamer. Heel laag. Badkamer moeten we bukken. Maar inderdaad echt authentiek. We hebben ook een soort terras en van daaruit kunnen we de zee zien (foto's hieronder van de kamer zijn met de spiegelreflex gemaakt en worden heel slecht wanneer ik ze verklein.Snap er echt niets van, want op de laptop zijn ze heel mooi scherp).
De rest van de middag zijn we in het dorp gebleven. Hebben hier rond gewandeld. Ze noemen dit ook wel Grieks Gibraltar. Het ligt op een rots en je kunt het alleen maar bereiken via de 150 meter lange brug/weg. Aan beide kanten van de weg kun je de auto parkeren. Peter is later de auto nog gaan wegzetten en moest best een eind teruglopen.
De stad tussen de stadsmuren is 250 meter volgens de dame van het hotel. De rots bestaat bijna alleen maar uit hotelkamers, terrasjes, cafes en restaurants. Overal staan struiken in bloei. Huizen zijn opgekocht door twee hotels en daar zijn kamers van gemaakt. We zitten dus eigenlijk in een soort benedenwoning. Monemvasia bestaat uit een beneden en een bovenstad. Wij zitten in de benedenstad. Via allemaal smalle steegjes en trappen kun je de stad bekijken. De bovenstad ligt 300 meter boven ons en daar staat een kasteel.
De medewerkster van het hotel zei dat er ook een soort zwembad was aan de zee. De rotsen zijn daar wat gladder. Er is een trap en dan kom je direct in diep water. Leek aantrekkelijk omdat het best warm is vandaag. Maar door de stevige wind was er wel wat golfslag, dus het leek mij ook wel eng om daar het water in te gaan met kans op een botsing tegen de rotsen door de golfslag.
Morgen maken we er waarschijnlijk een stranddag van. Niet hier op een rots maar in een ander dorp. Want dan is het al onze voorlaatste dag en we zijn nog steeds wit.
 |
| ons uitzicht toen we een pizza aten |
 |
| en nog een wijntje in een cocktailbar |
Groetjes
Peter en Monique😘
Geen opmerkingen:
Een reactie posten