Hallo allemaal,
Vandaag maar een kort blog.......we hadden een reisdag.
Gisteren toen we Big Bend verlieten regende het, toen we in Sanderson arriveerden regende het, toen ik vannacht wakker werd regende het, toen we opstonden regende het, onderweg naar San Antonio regende het, en zo’n 500 km verderop in San Antonio regent het ook. Niet een beetje, maar heeeeeel hard. Blij dus dat we er voor gekozen hebben om voortijdig Terlingua met de onverharde wegen te verlaten.
Vandaag maar een kort blog.......we hadden een reisdag.
Gisteren toen we Big Bend verlieten regende het, toen we in Sanderson arriveerden regende het, toen ik vannacht wakker werd regende het, toen we opstonden regende het, onderweg naar San Antonio regende het, en zo’n 500 km verderop in San Antonio regent het ook. Niet een beetje, maar heeeeeel hard. Blij dus dat we er voor gekozen hebben om voortijdig Terlingua met de onverharde wegen te verlaten.
Het schijnt veroorzaakt te worden door orkaan Willa bij Mexico in combinatie met storm Vincente die bij de Golf van Mexico was, is er zoveel regen gevallen in een paar dagen dat overeenkomt met wat normaliter valt in 3 maanden. Leuk is anders, maar ja, hebben we dat ook mee gemaakt.
Ons motel stond aan de Highway 90, de weg die we gisteren en vandaag vooral gevolgd hebben. Een super-rustige weg tijdens het reizen, maar vannacht leek het wel een snelweg. Heel veel vrachtwagens scheurden voorbij. En regelmatig liet de trein ook zijn toeter horen.
We hebben wel aardig geslapen, maar zijn ook blij dat we dit hele sobere hotel weer konden verlaten. Ondanks dat het schoon was, voelt het toch wat viezig doordat alles zo oud is. Handdoeken voelen aan alsof ze al honderdduizend keer gebruikt zijn. En ik voel me ook niet comfortabel onder een sprei die we nodig hadden omdat het anders te koud was. Worden deze ook schoon op bed gelegd? In Terlingua was dat ook, maar daar hoort het bij de omgeving, gevoelsmatig.
Er was geen föhn, dus met natte haren vertrokken, maar het is redelijk opgedroogd.
We hebben vanochtend met een liga en sultana ontbeten, omdat vooral ik geen zin had in een tankstationontbijt. We besloten om onderweg ergens koffie te drinken. Peter had op google maps gezien dat een paar dorpen verderop (toch al een uur verder) een Starbucks zat. Lemoncake is ook een lekker ontbijt.😂
Maar helaas, die Starbucks hebben we nergens gevonden.
We hebben bijna de hele route over de 90 gereden, (deel van) de Texas pecos trail. Bij Amistad national recreation area ligt een groot stuwmeer. De Rio Grande wordt daar afgedamd. Peter wilde even bij de dam gaan kijken, maar je kon er niet goed bij komen, omdat dit tevens de grens met Mexico is. Er stonden overal hekken. We hebben vanwege het weer ook niet goed gezocht.
Ik was van plan om een aantal toegangshekken van ranches te fotograferen. Maar had geen zin om uit te stappen en in de regen te gaan staan. Wat een enorme lappen grond hebben die boeren. Soms wel 10 mijlen breed. Heel wat werk om al die paaltjes te slaan met draad ertussen om hun terrein af te grenzen. Bijzonder dat we zelden of nooit de woningen hebben gezien vanaf de weg.
Ook veel katoenplantages gezien. Katoen was net geoogst en lag in grote ronde gele pakken (net als hooi) op t land.
Bij Bracketville zagen we een Subway. Stopmoment voor koffie. Subway doet echter niet aan koffie, maar je kon welvia de Subway naar het tankstation. Daar hadden ze wel koffie.
We hebben wel aardig geslapen, maar zijn ook blij dat we dit hele sobere hotel weer konden verlaten. Ondanks dat het schoon was, voelt het toch wat viezig doordat alles zo oud is. Handdoeken voelen aan alsof ze al honderdduizend keer gebruikt zijn. En ik voel me ook niet comfortabel onder een sprei die we nodig hadden omdat het anders te koud was. Worden deze ook schoon op bed gelegd? In Terlingua was dat ook, maar daar hoort het bij de omgeving, gevoelsmatig.
Er was geen föhn, dus met natte haren vertrokken, maar het is redelijk opgedroogd.
We hebben vanochtend met een liga en sultana ontbeten, omdat vooral ik geen zin had in een tankstationontbijt. We besloten om onderweg ergens koffie te drinken. Peter had op google maps gezien dat een paar dorpen verderop (toch al een uur verder) een Starbucks zat. Lemoncake is ook een lekker ontbijt.😂
Maar helaas, die Starbucks hebben we nergens gevonden.
We hebben bijna de hele route over de 90 gereden, (deel van) de Texas pecos trail. Bij Amistad national recreation area ligt een groot stuwmeer. De Rio Grande wordt daar afgedamd. Peter wilde even bij de dam gaan kijken, maar je kon er niet goed bij komen, omdat dit tevens de grens met Mexico is. Er stonden overal hekken. We hebben vanwege het weer ook niet goed gezocht.
Ik was van plan om een aantal toegangshekken van ranches te fotograferen. Maar had geen zin om uit te stappen en in de regen te gaan staan. Wat een enorme lappen grond hebben die boeren. Soms wel 10 mijlen breed. Heel wat werk om al die paaltjes te slaan met draad ertussen om hun terrein af te grenzen. Bijzonder dat we zelden of nooit de woningen hebben gezien vanaf de weg.
Ook veel katoenplantages gezien. Katoen was net geoogst en lag in grote ronde gele pakken (net als hooi) op t land.
Bij Bracketville zagen we een Subway. Stopmoment voor koffie. Subway doet echter niet aan koffie, maar je kon welvia de Subway naar het tankstation. Daar hadden ze wel koffie.
Omdat ik de koffie over het algemeen in de VS minder lekker vind, heb ik voor mijzelf heet water getapt. Peter nam wel koffie. Theezakjes kon ik echter niet vinden. Hadden ze niet. Heb ik maar een slok van de koffie van Peter genomen. We hebben de koffie opgedronken bij Subway, omdat het daar warmer was en daar ook maar meteen een broodje genomen.
Was best druk daar. Onderweg kom je helemaal geen verkeer tegen, en opeens verzamelt iedereen zich. Iemand van de grenspolitie, iemand die zich bezig houdt met het aanleggen van pijpleidingen en flink onder de modder zat, en gewone mensen als wij😜.
Was best druk daar. Onderweg kom je helemaal geen verkeer tegen, en opeens verzamelt iedereen zich. Iemand van de grenspolitie, iemand die zich bezig houdt met het aanleggen van pijpleidingen en flink onder de modder zat, en gewone mensen als wij😜.
Later zagen we dat de grenspolitie weer een half uur verder rijden controles uitvoerde. Moest hij ver gaan voor zijn broodje. We moesten weer onze paspoorten laten zien, en mochten door. De beambten zijn wel supervriendelijk steeds.
Tegen 15 uur waren we in San Antonio. Hier waren we 20 jaar geleden al eens. Heel toevallig reden we langs het motel waarvan ik bijna zeker weet dat we daar destijds logeerden. Ik herkende het pand en zwembad, Peter de wegen. We zitten nu vlakbij de riverwalk, hyatt riverwalk. Mooie ruime kamer, en allemaal wat luxer. En fijn dat wifi gewoon goed werkt.
Tegen 15 uur waren we in San Antonio. Hier waren we 20 jaar geleden al eens. Heel toevallig reden we langs het motel waarvan ik bijna zeker weet dat we daar destijds logeerden. Ik herkende het pand en zwembad, Peter de wegen. We zitten nu vlakbij de riverwalk, hyatt riverwalk. Mooie ruime kamer, en allemaal wat luxer. En fijn dat wifi gewoon goed werkt.
Voelt toch wel aangenaam, maar ja ik ben ook al bijna 50😉. En toch moest ik me net weer legitimeren toen ik wijn kocht.
Net nog naar Ross dress for less geweest om wat terug te brengen dat was afgekeurd. En bij dat winkelcentrum zagen we een grote plas water en toch wel bijzondere electriciteit palen.
Morgen blijven we de hele dag in San Antonio. Het weer schijnt morgen beter te zijn. Is de blog toch nog lang geworden.
Tot morgen.
Peter en Monique😘
Tot morgen.
Peter en Monique😘
Geen opmerkingen:
Een reactie posten