13. Regen en mist in Big Bend

Hallo allemaal, 

Vanmorgen werd ik pas om 7:30 uur wakker. Peter sliep nog. Hij is flink verkouden en heeft vannacht lopen hoesten en snotteren. Maar het is hier verder heel stil, dus zonder storingen van luidruchtige logees kunnen slapen.

Ik keek naar buiten…….mist. Daar hadden we nou totaal geen rekening mee gehouden, alleen met regen. 😁

Ben gaan douchen en daarna is Peter ook opgestaan. Tijdens het ontbijt besloten we om uit te checken en wel naar Big Bend te gaan en daarna ergens anders te gaan slapen. Niet omdat we ontevreden waren over de Terlingua Ranch Lodge, maar omdat het geen zin had om daar te blijven met dit slechte weer. Bovendien vertelde de kok gisteren dat er voor deze avond zware regen was voorspeld, met kans op overstromingen. Vorige week ook gehad en toen waren wegen even geblokkeerd door keien. We hadden geen zin in het risico vast te komen zitten.

Als we in het park niets zouden kunnen zien van de omgeving, dan zouden we alvast richting San Antonio rijden. 

We zouden de reeds betaalde kamer dan maar voor lief nemen. Maar toen we gingen uitchecken kregen we te horen dat we alleen voor de eerste nacht hoefden te betalen. Dat is geluk hebben. Ik dacht dat we de kosten voor de 2^e gereserveerde nacht kwijt zouden zijn.

Tegen 10 uur zijn we in dichte mist weg gereden.  Toen we de 16 mijl lange weg afgereden waren van de “hoofd”weg naar de Terlingua lodge, werd het zicht beter. Wel nog veel wolken, maar die zaten wat hoger. De hogere bergen zagen we echter niet. En we wisten dat die wel aan de Mexicaanse kant stonden.

We hebben een foto gemaakt van de vele brievenbussen die aan het begin van de weg stonden. Grappig. Mensen moeten dus misschien wel 10 mijl verder hun post gaan halen. Gelukkig is er tegenwoordig internet. En UPS rijdt hier ook.

Big Bend dankt zijn naam aan de grote bocht ('big bend') die de Rio Grande-rivier maakt op de grens tussen Amerika en Mexico. Big Bend National Park ligt in de Chihuahuan-woestijn.

Toen we in de buurt van Big Bend NP waren heb ik een foto genomen van het ingangsmonument. Een behulpzame Amerikaan bood aan om een foto te maken waar ik zelf ook op stond.

Het hokje waar je normaliter je toegangspas America the Beautiful moet laten zien was gesloten. We zijn doorgereden richting Elena Canyon. Als je de weg naar de canyon ingeslagen bent, ligt de canyon nog 30 mijl verderop. We hebben geen bergen gezien, maar de laaghangende bewolking gaf ook wel iets aparts. Ondanks dat we niet alles konden zien, vinden we het wel een schitterend mooi park. De woestijn geeft het een woest uiterlijk, veel mooie cactussen en ruige rotsen. Ik vind die springerige cactus waar ik de naam niet van weet superleuk en daar heb je er heel veel van hier. Ook had je veel planten die naar wierook roken. Was net alsof we de kerk in Tegelen binnen stapten😂. 

Verder waren we erg onder de indruk van al het groen. De regen zorgt er waarschijnlijk voor dat alle planten in sneltreinvaart groen uitslaan, zodat ze zaden kunnen verspreiden. Was een mooi gezicht.

Aangekomen bij de canyon begon het te regenen. Het pad er naar toe was daardoor al heel modderig. Er lag wel een soort loopplank, maar die was ook al niet meer helemaal schoon. Aan het einde van het pad moest je een halve meter omlaag stappen, een modderboel in zodat je naar de Rio Grande kon lopen. Wij hebben dat niet gedaan. Van een afstand was het ook mooi. Een ander stel deed dat wel en stond tot de enkels in de modder. 

Toen we terugliepen kwamen we een hele bus japanners tegen. Waren we dus net op tijd, anders hadden de foto’s vol met mensen gestaan. Vriendelijke japanners, ik heb wel 40 keer hallo terug mogen zeggen.

Nog een korte wandeling gemaakt maar uitkijkpunten bij Tuff canyon.

Toen we weer terugreden naar de hoofdroute werd het weer mistiger. We besloten om nog de route naar de Chisos Mountains te rijden. De Chisos basin road werd echter steeds mistiger, dus op enig moment stonden we voor de keuze, wel of niet doorrijden. We zagen immers niets. We stonden net voor het bord dat aangaf dat we in gebied zaten waar beren en poema’s gesignaleerd worden. 

We besloten om door te rijden. Na een paar minuten zaten we ineens in een deel waar geen mist was. We zagen de mooie Chisos. Wel in de wolken, maar ook dat was mooi. Helaas geen beren en poema’s gezien. Ik dacht op enig moment wel iets te zien. Peter moest terug rijden, bleek het de kont van een koe te zijn. Wel een paar herten gezien.

Bij Chisos hebben we geluncht. En daarna, toen was het al ongeveer 15 uur, hebben we Big Bend verlaten. Dan ben je overigens een uur verder, want de afstanden zijn behoorlijk. Jammer dat we Big Bend niet beter hebben kunnen bekijken vanwege het slechte weer. We hadden willen wandelen en kanoen.  Morgen is hetzelfde weer voorspeld, dus nog een keer terug gaan heeft geen zin.

We hebben tot 17 uur gereden. Onderweg was er weer een controle van de grenspolitie om te checken of we Mexicanen in de kofferbak hadden. We mochten weer door toen we de paspoorten hadden laten zien. 

In het tweede dorp dat we zagen, Sanderson, hebben we een kamer boekt, bij Motel Desert Air. Niet veel bijzonders. Normaliter zouden we hier voorbij rijden, maar er was weinig keuze. Dit of nog eens dik een uur rijden naar de snelweg. We kregen 10 dollar korting, omdat ze in de kamer naast ons aan het werken zijn. De kamers worden opgeknapt en momenteel wordt de vloerbedekking vervangen door laminaat. Onze kamer is de enige die af is.

Restaurants zijn er niet. We moesten naar een tankstation waar je een hamburger uit de koeling kon kopen en warm maken in de magnetron. Hebben we na 2 happen weggedaan. Niet smakelijk.

Zo merk je pas hoe enorm groot Texas is, en hoe dun bevolkt. Uren rijden, en dan zit je nog maar in een klein dorp met nagenoeg geen faciliteiten. Moeten zij naar de supermarkt, zitten ze anderhalf uur in de auto.

Achteraf hadden we beter de route via de snelweg kunnen nemen. Maar ja, dit is ook wel weer grappig. 

Sinds we hier zijn regent het pijpenstelen. Denk dat het een goede keuze was om niet terug te gaan naar Terlingua. De route van 16 mijl naar de range is over een zandweg en waarschijnlijk zal deze overstromen met deze regen.

Morgen rijden we naar San Antonio. Daar blijven we twee nachten. 

Groetjes

Peter en Monique😘