zondag 21 oktober 2018

11. Carlsbad Caverns en Guadalup Mountains





Hallo allemaal,

Vanmorgen weer rond 7 uur opgestaan en na het douchen gaan ontbijten in het hotel. We hadden een voucher gekregen gisteren bij het inchecken die we vandaag moesten inleveren. Misschien kwamen er wel regelmatig mensen uit het dorp mee-eten. Het motel waar we verbleven (Magnuson) was best groot en dan raak je het overzicht kwijt.

Daarna door de Sangre de Christo Mountains richting Carlsbad Caverns gereden. Was een erg mooie omgeving waar we doorheen reden. Vooral weer veel woestijn, maar daar heb ik geen foto's van genomen.


in de verte zie je White Sands waar we gisteren waren (witte vlakte)



Na ongeveer anderhalf uur bereikten we het eerste echte bewoonde gebied en dat was meteen een mooi stadje. Zag er voor Amerikaanse begrippen echt mooi verzorgd uit. Heel veel motels, alle bekende ketens waren vertegenwoordigd. Snappen we vaak niet hoe dat kan. In de middle of nowhere toch zo veel motels die blijkbaar kunnen bestaan. Er was een stadhuis, een groot footballstadion, scholen. Toen we het stadje weer uitreden zagen we heel veel jaknikkers in de woestijn staan. Was ons meteen duidelijk waar dit stadje van bestaat, van olie en gas. Hadden we eerder moeten weten, want het was veel leuker geweest om daar te overnachten in plaats van Alamogordo. Bovendien hadden we vandaag dan niet zo veel hoeven rijden.

Tegen 12:00 uur waren we bij Carlsbad Caverns, national park. We reden via een mooie bergroute helemaal omhoog en parkeerden de auto. We liepen naar het visitor centre en daar werd ons gevraagd of we zelf in de grotten wilden rond lopen, of met een gids. Zelf. En of we met de lift omlaag wilden (250 meter diep) of lopen. Ik wilde lopen, maar Peter met de lift. Vooral vanwege de duur die het lopen zou kosten. Een uur omlaag lopen (een flat van 75 etages) en dan beneden ook nog eens een rondje van anderhalf uur. Dus we kozen toch voor de lift. Bij de lift aangekomen werden we opgewacht door een parkranger die bij een druipsteen stond. We moesten deze aanraken en daar werd bij verteld dat dit de enige keer was dat we een druipsteen mochten voelen. Beneden mocht absoluut geen enkele steen worden aangeraakt.
Toen we de lift uitstapten, kwamen we meteen in een kleine giftshop en een klein restaurant. Er werd alleen voorverpakt brood e.d. verkocht. Maar het zou me niet verbaasd hebben als er ook hamburgers verkocht zouden worden.😂😂

We lieten dit achter ons en kwamen in de Big Room. Dat is een grote kamer die er als een sprookje uitziet. Echt prachtig. Door deze grot is een pad van 2 km aangelegd en op veel plaatsen is informatie bevestigd. Er is verlichting geplaatst, maar desondanks is het schemerig. Ik vond het fotograferen heel moeilijk. Meeste foto’s zijn ook mislukt. Wij hadden geen statief meegenomen.
Ik heb enorm veel bewondering voor de personen die nieuwe grotten gaan onderzoeken. Lijkt me vreselijk eng in het pikkedonker. We zagen ergens een touwladder hangen die gebruikt is door Jim White die in de eerste helft van de vorige eeuw veel van de grotten in de Guadalupe Mountains verkend heeft. Deze touwladder hing aan een muur en ging de diepte in die pikzwart was. Brrrr.

De wandeling was vooral vlak, met af en toe een wat steiler pad. Daar mocht men met rolstoelen niet komen. Kinderwagens waren nergens toegestaan.






foto is slecht, maar hier heb je een beeld van het looppad, net als bij de foto hierna


Na de wandeling door de grot zijn we weer met de lift naar boven gegaan. We hebben boven wat gegeten en zijn toen door gereden naar Guadalupe Mountains national park.



Dit park ligt ca 30 mijl verderop. Een deel van de grotten loopt ook nog door tot in het andere park. Maar dat deel van de grotten is niet voor publiek toegankelijk en moet nog worden onderzocht.
Voordat we er waren passeerden we de grens met Texas. 


We leverden weer een uur in en zitten nu in een nieuwe tijdzone. Het verschil met Nederland is nu 7 uur vroeger. Bij Guadalup Mountains NP hanteerden ze nog de mountain time.
We zitten nog steeds in de Chihuahua woestijn.

Op de site van ontdek amerika lazen we “het grootste deel van het park is alleen te voet of per paard bereikbaar; de gemiddelde toerist zal alleen langs de bergen afrijden, en een enkele korte wandeling maken”. Wij zijn zo’n gemiddelde toerist en hebben alleen een makkelijke wandeling gedaan. We zijn ongeveer een uur daar geweest. Ik dacht echter dat je er ook met de auto in kon, maar dat bleek dus niet zo te zijn. De planten zijn nu voorafgaand aan de winter niet meer op hun mooist.










Daarna moesten we nog ruim een uur naar Van Horn rijden. Dat was een lange rechte weg door de woestijn waar we zowat alleen reden. Mooie route weer.

We hebben hier kamer bij Hampton Inn. Er zijn weer veel hotels hier, weinig restaurants, geen supermarkt. Waar halen de mensen hier hun boodschappen???? We zijn voor het eerst deze vakantie bij McDonalds een kipnuggets menu gaan eten. Lekker snel.


Morgen gaan we naar Big Bend, national park. Ik wide graag naar dit park, maar het ligt enorm ver overal vandaan. Moeten dus weer een paar uur rijden. We blijven daar twee nachten. Er is regen voorspeld😒. Hopelijk valt het mee.

Tot morgen, als er wifi is.

Peter en Monique





Geen opmerkingen:

Dag 9 - Dublin

Hallo allen, Peter ging zich vannacht minder lekker voelen. Veel hoesten, zweten. Koorts denk ik. Vervelend als je nooit ziek bent en dan ...