zaterdag 20 oktober 2018

10. White Sands Dune



Hallo allemaal,

Vandaag liep wat anders dan dat ik in mijn gedachten gepland had, stom stom stom.😂😂😂. Peter had het wel gewoon goed.

Gewoon op de gebruikelijke tijd opgestaan en ontbeten in het hotel. Scheelt toch wel een hoop tijd wanneer het ontbijt inbegrepen is. Om 8:30 uur zaten we in de auto.  We hadden weer een kleine 4 uur rijden voor de boeg.

We proberen altijd om de snelwegen te vermijden, omdat de landschappen op scenic byways mooier zijn en je bovendien ook wat meer mogelijkheden hebt om te stoppen. Vandaag waren er niet zo veel routes om uit te kiezen. Of de route vandaag mooier was dan via de snelweg, betwijfel ik. Het was in ieder geval heel veel prairie en woestijn en een lange rechte weg. Mooi landschap, dat wel, maar weinig afwisseling. Wel maar heel weinig verkeer.





We waren rond 13:00 uur in Alamogordo, bij het motel.  Kort daarvoor hebben we nog bij Subway een broodje gegeten.
We konden nog niet inchecken, maar wel de koffers achter laten.

Gisteravond heb ik nog zitten lezen over het National Park Great Sand Dunes en las ik dat dit sinds 2000 national park was. Toen we op weg gingen naar het park (ongeveer 10 mijl verderop) zag ik overal borden die verwezen naar White Sand Dunes, national monument. Ik dacht nog “wordt nu wel tijd om die borden aan te passen, we zijn inmiddels 18 jaar verder.”  
Het verbaasde me echter ook niet dat de borden nog niet aangepast zijn, want Alamogordo is niet de meest aantrekkelijke plaats. Heel veel troep overal langs de kant. Veel mensen die alles wat ze hebben en niet meer nodig hebben, buiten in de tuin gooien en het daar laten liggen tot het ooit een keer vergaat.

Toen we aankwamen bij het “national park”,  bleek dit dus een “national monument”  te zijn. En net even gekeken, het national park ligt in Colorado. Hadden we ook gewoon kunnen stoppen. Nou weet ik niet of we dat ooit zullen doen. White Sands was apart, en mooi, maar na een keer heb ik het wel gezien. Ik verwacht dat het NP niet veel anders zal zijn.
We waren vandaag wel bij het grootste gipsduinenveld ter wereld, meer dan 800 km2.


toch bijzonder dat de bergen overgaan in prairie en dan vanuit het niets de duinen







Yucca elata
zaden van de yucca
Bij de eerste stop kon je een wandeling maken van ongeveer een mijl, en die zou ongeveer een uur tijd kosten. Waarschijnlijk een uur, omdat het losse zand (gips dus) minder makkelijk loopt. Uiteindelijk viel dat wel mee, omdat het hier de laatste dagen veel geregend heeft, en het gips wat steviger was. De dame van het hotel vertelde dat men heel blij was met de regen, omdat het al jaren te droog was. Hmmmm, ik gun hen de regen, maar toch liever als wij weer weg zijn.
Vandaag was het overigens zonnig en 23 graden.

Toen we aankwamen bij deze eerste trail waren we nagenoeg alleen. Kort daarna kwam er een Aziatische man aanlopen met een privé gids. Deze man was wat bang aangelegd, want na 200 meter zei hij al dat hij terug ging, omdat hij bang was te verdwalen in al dat zand. 

Later zagen we nog iemand met een privé gids. De gids was aan het uitleggen van welke dieren de sporen waren die hij in het gips zag (dieren als hagedis, muizen, coyote). De toerist vroeg aan de gids wijzend op een paar sporen, van wie die waren........dat waren de voetstappen van mensen😂😂.

Het gebied is ook een recreatiegebied. Dat vonden wij eigenlijk wel jammer. Alle duinen stonden vol met voetstappen. Op veel plekken was men ook van de zandbergen af aan het surfen. Mensen hadden er picnic plekken gemaakt, compleet met partytent. Maar ja, ik snap ook dat mensen ergens naar toe willen op hun vrije dag, en veel anders is er niet. In de zomer is het hier veel te heet.

We zijn zo'n 2 uur gebleven en hadden toen nog tijd om naar het White Sands Missile Range museum te gaan. Het hele gebied is overigens terrein waar raketten worden getest. Het museum ligt 28 mijl van het monument. Toen we daar aankwamen kwam er een militair uit het hok en zij vertelde dat het museum sinds 15:00 uur gesloten was.........grrrr.......half uur voor niets gereden. We waren vergeten dat het zaterdag was. Om te bewijzen dat we er waren toch maar wat foto's genomen.



Toen we terugreden, reden we verplicht in een soort fuik. We moesten de auto stoppen en iemand van de grenspolitie kwam naar ons toen. Hij vroeg of we Amerikaanse staatsburgers waren en wilden onze paspoorten zien. We gaven die aan hem en Peter vroeg wat de reden was van een grenscontrole midden in New Mexico. Dit was een extra check tegen de instroom van illegale Mexicanen, omdat de grens hier niet zo ver vandaan is. Ok. Wij mochten weer door.

Daarna nog even naar de Walmart voor wat boodschappen en toen weer naar motel om in te checken. We hadden een queenbed, maar dat wilden we niet. Veel te smal, lig ik de hele nacht wakker. Gelukkig was er ook nog een kamer met een kingbed.
Helaas was het zwembad al gesloten, omdat het de laatste dagen heel koud was. We hebben allemaal motels geboekt met zwembad en wifi, maar nog niet kunnen zwemmen vanwege de kou.

Morgen gaan we richting Texas, Carlsbad (grotten, nationaal park, nog in New Mexico) en Guadelupe Mountains. Ondanks de 'missers' toch weer een leuke dag beleefd.

Groetjes, 
Peter en Monique😘






Geen opmerkingen:

Dag 9 - Dublin

Hallo allen, Peter ging zich vannacht minder lekker voelen. Veel hoesten, zweten. Koorts denk ik. Vervelend als je nooit ziek bent en dan ...