Peter en Monique: Dag 18

Hallo allemaal,

Vanmorgen zijn we gaan ontbijten bij Peach, want we hadden geen brood meer. Na het ontbijt zijn we gestopt bij de Publix om brood te halen en cake voor op het strand. We hebben geen koelbox en dat leek ons het meest verantwoord met deze hitte.

Gisteren tijdens de boottocht vertelde de kapitein over Cortez, een plaatsje hier over de brug. Dit is een authentiek vissersdorp met een marine museum. Dus daar wilde Peter wel even gaan kijken. Ik was het niet eens met dat “authentiek”. Ik vertaal het als een enorme troep. Wat een lelijke en armoedige bende. Dus binnen een kwartier waren we weer terug in het appartement om de strandspullen te pakken. En zo zaten we al om 11 uur op het strand. Ditmaal Cortez Beach.

ik sjouw zelf ook het nodige

met een stuk hout (gevonden en nemen we steeds mee) wordt de parasolpoot de grond in geslagen

Op enig moment kwamen er een vrouw en man het strand op gelopen en hij droeg een hond. Ze deden hun slippers uit en gingen met de hond langs de waterlijn lopen. En precies voor mijn neus begint die hond te schijten. Hij probeert de stront met zijn voet onder het zand te stoppen, maar dat lukt natuurlijk niet op het deel dat steeds overstroomt. En vervolgens lopen ze door. Dus ik riep of ze dit aub op wilde ruimen. Kwam er toch een plastic zak te voorschijn en vervolgens moest hij de drollen die inmiddels al verspreid waren door het water bij elkaar gaan zoeken. Wat kunnen sommige mensen toch smerig zijn.

Weer veel vogels.

Heel erg gelachen tijdens een gesprek met een vrouw in het water (onze leeftijd). Of gesprek……wij hoefden niets te zeggen. Zij heeft een half uur aan een stuk gepraat. Ze had geen zin meer in haar leven bij Maryland met de kou en heeft zich 3 jaar geleden opgepakt en is hier gaan wonen. Haar leven bestaat uit 4 keer per week naar het strand gaan en partys bezoeken. Haar kinderen (Tieners) heeft ze achter gelaten. Ze heeft hier een man ontmoet. Maar waar ze van leeft? Daar gaf ze geen antwoord op. Toen ze met haar vriend het strand verliet zei ze tegen ons dat ze het leuk vond met ons gesproken te hebben en wenste ze ons veel plezier met werken.

Tegen 15 uur zijn wij ook gegaan. We zijn gaan douchen, want we hadden het plan om naar St Armands Circle te gaan. Een soort wijk van Sarasota. Je rijdt hier het eiland af, komt dan op Longboat Key. En na Longboat Key krijg je St Armands. Ongeveer een half uur rijden.

We hadden gelezen dat daar Halloween was vanaf 18 uur. Wij waren er rond 17:15 uur. Dachten vroeg te gaan ivm parkeerplek. Peter had gisteren toevallig op Google Maps gezien dat er een parkeergarage is geplaatst, dus daar zijn we direct naar toe gereden. We liepen de garage uit en staken de straat over en kwamen bij de Clambar en de Griek. Toen we langs de Clambar liepen kwam daar heerlijke koele lucht uit de zaak. We hebben een rondje gelopen en voor iedere winkel stond een medewerker, veelal verkleed, met een grote schaal snoep. Kinderen die verkleed waren kregen dan een snoepje. Veel mensen die op terrasjes zaten hadden ook emmers snoep mee om uit te delen.

Toen we een rondje gelopen hadden, hadden we het superheet. We kwamen weer bij de Clambar en hebben daar de beste plek gekregen die je je maar kunt wensen. Er stonden 3 tafels voor het open raam, wij kregen de middelste tafel. Aan de andere kant vloog de koele lucht vanuit de airco over ons heen. En we hadden vrij uitzicht op de voetgangersoversteekplaats waar alle verkleedde lui langs kwamen. Goed uitzicht dus. Na het eten hebben we nog maar een glas wijn besteld om nog wat langer te kunnen kijken.

En dan zie je dat sommige mensen het rondje meerdere keren lopen, om vaak snoep op te halen. Sommige hadden kilo’s opgehaald.

Daarna zelf nog een rondje gelopen. Maar het ging echt stapvoets. Koningsdag is er niets bij.