Dag 3 naar Dimitsána

Hallo allemaal, 

Vannacht minder goed geslapen, vaak wakker. Om 7:30 uur opgestaan en na het ontbijt koffers herschikt en weer gepakt. Tegen 9 uur zaten we weer in de auto. 

Eerst naar het kasteel van Nafpaktos. Bovenop een berg, maar we konden een heel eind met de auto, eigenlijk tot aan de ingang. Een man die daar in zijn auto zat tipte om de auto op de handrem te zetten. Zijn we niet meer gewend met de automaat.

We moesten 2 euro per persoon betalen en toen konden we het terrein bekijken. Dat bestond uit 3 etages, dus weer trappen lopen. Allemaal buiten, je kon niet in het kasteel, want eigenlijk stonden alleen de muren nog. Wij waren er vooral voor het uitzicht. Was nog wat bewolkt, maar je kon toch ver en diep kijken. 

(de foto's verklein ik steeds, anders ligt het internet van het hele hotel plat wanneer ik de foto's upload. De echte kwaliteit is goed, op deze site lijken deze slecht en wazig).

Na dit bezoek zijn we naar de haven van Antirion gereden om daar de Ferry naar Rio te nemen. Rio ligt weer op de Pelopennese. Iedere auto moest achteruit het veer op rijden, omdat het veer maar 1 uitgang had. Wij waren vervolgens de enigen die uitstapten en naar het dek gingen. Nog nooit helemaal alleen op het dek van een veerboot gestaan. De overtocht duurde ongeveer een kwartier, bijna 3 km. Het veer voer langs de brug. 

We besloten daarna om via een omweg naar de eindbestemming te rijden en zijn eerst naar de kust gegaan, naar Kalogria. We hadden gelezen dat aan die kust de mooiste stranden van de Peloponnese waren. Het waren inderdaad zandstranden, maar verder niet veel te doen en best een flinke weg er naar toe. Bij het Beach hotel hebben we buiten wat gedronken. Was een soort all-in resort, maar niet onze smaak. Wel gloednieuw. We hebben alleen maar Grieks gehoord, dus vooral Griekste vakantiegangers. 

Na de koffie weer in de auto richting Pyros. Daar zouden we weer de bergen ingaan. Onderweg stopte Peter de kabel in zijn Iphone en toen brak dat pinnetje af in de telefoon. Gelukkig kon ik dat er nog uitpeuteren, maar de kabel was niet meer bruikbaar. Vervelend, want nu hadden we nog maar 1 kabel voor 2 Ipads en de telefoon. Dus maar eens op zoek naar een vervanger. 

De route naar Pyros was saai, provinciale weg en vooral veel hoog riet langs de weg. Het viel ons gisteren al op dat heel veel Grieken over de vluchtstrook reden. Vandaag ontdekten we waarom. Hiermee maken ze van een tweebaansweg een vierbaansweg. Wij zijn dus ook maar over de vluchtstrook gaan rijden. Of dat is toegestaan weten we niet.

In Pyros bij een soort bakker een heerlijk belegd (tomaat, feta, komkommer en olijven) broodje gegeten. Kost geen drol. Twee flesjes cola met baquette, 7,70 euro. 

Toen we langs een tankstation van Shell kwamen zei ik tegen Peter dat ze in de shop misschien wel een kabel voor de telefoon zouden hebben. Veel mensen gebruiken de telefoon immer in de auto. Ik met de oude kabel naar binnen en gevraagd. Nee, hadden ze niet. Maar die man ging wel even bellen naar een winkel. En ja daar hadden ze een kabel.  Hij ging me uitleggen waar die winkel was, terwijl de winkelier nog aan de telefoon hing. En ineens zei hij dat ik moest wachten. De winkelier kwam de kabel wel even brengen. En 5 minuten later hadden we weer een nieuwe kabel. Is dat service of niet. 

Als dank de tank maar weer volgegooid. 

Daarna een schitterende route door de bergen gereden. Volledig groene bergen, goede geasfalteerde wegen waar we weer bijna alleen op reden (iedereen rust tussen 13:00 en 17:00 uur) en de brem die in bloei straat. Dus overal waar je kijkt is het geel. Echt genoten van deze tocht. 

dit soort kleine kapelletjes zie je overal in alle vormen en maten

In Stemnitsa wat gedronken. Ik zag gisteren veel mensen een bruin goedje drinken in een limonadeglas met een rietje. Was Café Frappe. Dat heb ik besteld. Gewoon koude koffie, maar wel met een lekkere koffiesmaak die je nog lang naproeft.

Tegen 17:30 uur waren we in Dimitsána. Even zoeken naar het Guesthouse want dit is een dorp in de bergen met veel smalle steegjes en iedere vierkante meter is benut. Door een heel smal en steil straatje omhoog met de auto. Toen de koffers over trappen omlaag gesjouwd en in het guesthouse zitten we in de kelder, maar ook tegelijkertijd weer op een ander straatniveau. We hebben dus wel gewoon ramen. Mooie kamer, leuk dorp. 

dit soort steegjes heb je hier allemaal. Dit is bij onze kamerdeur

Morgen gaan we naar de opgravingen Olympia, de bakermat van de Olympische spelen. Hadden we eerst vandaag willen doen, maar dan zouden we de koffers heel lang in de auto hebben moeten laten. Niet voor gekozen. 

Weer een mooie dag gehad. 

Groetjes

Peter en Monique