Vanmorgen om 6:30 uur opgestaan en na het douchen gaan ontbijten bij hetzelfde restaurant als gisteren. Na het ontbijt waren we al weer bijna bij het hotel toen Peter er achter kwam dat hij zijn bril had laten liggen. Dus weer terug en daar stond de ober ons al op te wachten met de bril in zijn hand.
Bij het hotel de koffers in de auto geladen en vertrokken. We zijn richting Bluff gereden en hebben daar de 191 genomen richting Four Corners, een kleine ankerhalf uur rijden door weliswaar mooi gebied, maar niet meer zo mooi als het gebied dat we achter ons gelaten hebben.
Het Four Corners monument staat op grondgebied van Indianen, ik meen de Ute. We moesten entree betalen, $5 dollar per persoon. Best veel voor een paar foto's maar ja. Kan me niet meer herinneren of we dat 10 jaar geleden ook moesten. Ook kan ik me niet meer herinneren of er toen rondom het monument ook allemaal kraampjes waren waar de Ute spullen verkochten.
Four Corners is het punt waar 4 staten samen komen: Utah, Colorado, New Mexico en Arizona. Na een paar foto's zijn we weer vertrokken. Onderweg nog bij Starbucks koffie gedronken en van grote afstand Shiprock gefotografeerd.
We hebben gisteren besloten om nog te stoppen bij Mesa Verde. Ik kan me herinneren van 10 jaar geleden dat ik vooral de route er naar toe heel mooi vond. De klifwoningen ook, maar die hoefde ik niet perse nog eens te zien, maar daar ontkom je niet aan als je daar bent. 😂 De woningen zijn gebouwd in ondiepe groten in de wanden van de canyon. Hier woonden rond de 12e eeuw de Anasazi indianen. Heel bijzonder dat men daar zo woonde.
We hebben een uur of 3 in het park doorgebracht. Meestal scheen de zon, maar we zijn ook een keer de auto ingevlucht vanwege een hagelbui.
Het eerste uitzichtpunt was supermooi. Er stond daar een man foto's te nemen en hij vertelde dat hij een paar kilometer verderop woonde en dagelijks naar dat punt ging om te fotograferen, want volgens hem was het uitzicht elke dag anders. Hij fotografeerde voor magazines.
We hebben wel weer genoten in het park. Toen we de eerste keer in de VS waren, in 1996, konden we het park niet in vanwege een bosbrand. Later zijn er nog vele geweest. Er waren dus heel veel stukken verbrand, en het duurt daar lang eer er weer nieuwe planten komen.
Het was vrij rustig in het park en een aantal onderdelen was ook al gesloten. Waarschijnlijk vanwege de naderende winter. Mesa Verde ligt in de uitlopers van de Rocky Mountains,
We hebben een tarantula, een coyote en kalkoenen gezien.
![]() |
bleef niet stil zitten, dus geen scherpe foto |
![]() |
eerst eet hij iets op en daarna gaat hij poepen |
Toen we het park weer wilden verlaten, dat is via een bergroute van zo'n 40 km, reed er een parkrangen dicht op ons. Peter meende dat deze hem wilde inhalen, omdat hij zo aan het bumperkleven was. Hij dacht die heeft haast, laat ik maar wat gas geven. En plots gingen de zwaailichten aan en moesten we aan de kant. We moesten de papieren van de auto laten zien en het rijbewijs en vervolgens in de auto blijven zitten en de ranger ging bellen. Ik zag in de buitenspiegel dat hij met een walkytalky met iemand aan het praten was. Na een minuut of 10 kwam hij terug en kregen we een waarschuwing omdat hij achter ons aan gereden was en hij gedurende 400 meter had geconstateerd dat Peter te hard reed, 50 mijl ipv 35.
Na het park zijn we doorgereden naar Durango waar we 1 nacht blijven. We hebben nog door mainstreet van het Historic District gewandeld. Ons motel staat op loopafstand van dit centrum aan de rivier. Durango ligt aan het begin van de Rockies, maar de bergen zijn hier nog niet zo heel hoog.
Het was zwaar bewolkt, af en toe een bui en tussen de 6-13 graden.
Weer een mooie dag. Morgen verlaten we Colorado weer en gaan we terug naar New Mexico.
1 opmerking:
Ziet er weer allemaal prachtig uit.
Veel plezier nog.
Groetjes
Wilko, Monique, Stijn en Laura
Een reactie posten