Vandaag kregen we bezoek van de
manager, Marie. Ze zou om 9:00 uur komen. Ze had ons gisteren gevraagd of dat
tijdstip goed was. Marie had haar dochter van bijna twee mee. Ze is van
oorsprong Duits en is samen met haar man en twee zonen enige jaren geleden naar
Florida verhuisd. Ze heeft zelf een aantal huizen, maar regelt ook een en ander
voor andere huiseigenaren. En wij schatten haar nauwelijks 30 jaar oud. Ons
huis is niet van haar zelf maar van iemand uit Ohio. Marie vertelde ons hoe een
en ander werkt in het huis, zoals bijv de verwarming van het zwembad.
Op dit moment lijkt het ons niet
nodig om bij te warmen, want wij vonden het water lekker qua temperatuur. Maar
Marie denkt dat dit komt omdat de vorige huurder, die gisteren pas is
vertrokken, het water verwarmde. We zullen zien. Het lukt nog om je in een keer
in het water te laten zakken zonder een hartverzakking te krijgen van de kou.
Toen Marie weg was zijn we in de
auto gestapt en naar “Six mile cypress slough preserve” gereden. Daar hebben we
de wandeling over de boardwalk gedaan. Deze was pas sinds kort weer helemaal
open, want er was veel schade door Irma. Vooral overstromingen en op een paar
plaatsen was de boardwalk beschadigd door omgevallen bomen. Je zag ook dat er
behoorlijk wat bomen afgezaagd waren. Was een leuke wandeling. Vooral de
moerassen waren mooi. Stilstaand water waarin de bomen mooi weerspiegelden. Niet
zo veel vogels gezien, wel een aantal alligators, schildpadden en 4 wilde
zwijnen. De foto’s van de zwijnen waren helaas niet duidelijk.
 |
| hele wandeling was over een boardwalk |
 |
| Epifyt |
 |
| veel van die overgebleven stammen waren hol van binnen |
 |
| mooie spiegeling |
 |
| spiegeling |
 |
| schildpad |
 |
| ook hier een beetje herfst |
 |
| inderdaad |
Daarna zijn we naar de outlet
Miromar gereden. Peter wilde eerst wat eten, maar we konden geen foodcourt
vinden. Daarom maar een broodje bij Starbucks genomen. Ik voelde me vies en
plakkerig van het wandelen waardoor ik geen zin meer had om te shoppen. Wel jammer, want er waren wel allemaal winkels waar ik wensen van doorgekregen had.
Zonder te shoppen zijn we
weer naar ons huis gereden en hebben we wat aan en in het zwembad gehangen.
Overigens pas vanaf een uur of 15.
Vanavond hebben we gegeten bij de Mexicaan. Heel lekker,
standaard eten we altijd Fajita’s. Er zat een echte Mexicaan aan de bar met een
sombrero op. Later kwam hij langs alle tafels en zong een lied naar keuze. Ik vroeg
om een typisch Mexicaans lied en kreeg toen “Guantanamera”. Was heel leuk, het
hele restaurant zong mee.
 |
| telefoonfoto, geen beste kwaliteit |
 |
| de rugleuningen van alle stoelen waren geborduurd |
Morgen gaan we fietsen op Sanibel Island.
Groetjes,
Peter en Monique
Geen opmerkingen:
Een reactie posten