donderdag 22 juni 2017

2017 Italië - Positano


Rond 9:00 uur zijn we vertrokken naar Positano, ruim 20 kilometer verderop. We hadden gelezen dat het een dorp voor de riche and famous was, maar zeker de moeite waard. Onderweg ergens getankt. Was een tankstation met bediening. Toen hij klaar was schreef hij het bedrag op een velletje papier en daarmee moest Peter naar binnen om af te rekenen. Uit de oude doos.

Onderweg richting Positano was het al druk maar dat werd vooral veroorzaakt door bussen. Die zijn zo groot voor die smalle wegen dat het soms voor wat vertraging zorgt.

De weg naar Positano liep omhoog. We zagen een soort van parkeerterrein hoog op de berg en zijn daar meteen gaan staan. We moesten de sleutels achter laten zodat zij de auto parkeerden. We zijn toen gaan lopen richting dorp. Ik kreeg het al benauwd toen ik zag hoe diep het dorp en strand lagen ten opzicht van de parkeergarage. Berg af is nog makkelijk, maar we moesten ook weer omhoog.....en dat bij 35 graden.


Een wandeling met prachtige uitzichten.

deze foto is genomen vlak bij de parkeergarage
Positano 
Positano tijdens afdaling 
deze is een trap naar het strand

Positano vanaf strand 
vanaf strand
Positano bestaat vooral uit smalle straten, veel trappen en heel veel winkels, vooral mode. Was echt een leuk dorp. Enorm druk,  niet normaal. Veel keramiek. We stonden in een winkel waar hoofden stonden, gemaakt van keramiek. Niet mijn smaak. Hoofden ter grootte van een mensenhoofd en kleinere. De kleintjes waren 120 euro, de grote 5.000 euro. Stond een man "doe me die, die en die maar...."

Ergens wat gedronken. Heerlijke ventilator op het terras die ook wat water vernevelde. Lekker verkoelend, want wat was het weer warm.

Daarna door smalle straatjes met heel veel mensen afgedaald naar het strand.



je ziet de nevel vallen
drukte

strand
vanaf strand
We hadden bedacht om met een taxi terug naar de parkeergarage te gaan. Geen puf om die berg weer op te lopen. Maar gelukkig bleken er ook bussen te rijden naar de parkeergarage. Dat is ook prima. Na een kwartiertje in de bus waren we weer boven. Onderweg naar boven zagen we nog de mooiste uitzichten. 
Af en toe even gestopt waar dit mogelijk was. 




Bijschrift toevoegen

zo zul je wonen.....

Onderweg zagen we nog een mooi punt met kleine parkeerplaats. Daar stond ook een man fruit te kopen. Paar bananen en kersen gekocht. Kregen Peter en ik nog allebei een abrikoos om te proeven en daarna kreeg ik nog een perzik. Die was trouwens niet meer lekker, beste tijd gehad. Dus toen die man niet keek heb ik 'm naar beneden gegooid😳
onderweg
Tegen 15 uur waren we terug in het hotel. Onze kamerdeur stond open, dus we dachten dat deze nog werd schoongemaakt. Beneden een kwartier gewacht en toen terug. Deur was gesloten, maar er stond wel een sleutel op. Dat vind ik niet zo fijn, onze spullen liggen immers in de kamer. Deur geopend, niemand te zien. Wel het hele balkon afgedekt, want ze gaan schilderen......kunnen ze dat morgen niet doen wanneer wij zijn uitgecheckt? Ik wilde me omkleden in de badkamer (want misschien komt die schilder terug) is het daar een modderboel. Receptie gebeld en toen zijn ze het schoon komen maken en de schilder gaat morgen verder. Daarna zijn we nog naar het strand geweest.

Dit was onze laatste dag aan de Amalfikust. Officieel is de reis van De Jong Intra dan ook ten einde, maar wij hebben er nog een reis achteraan geplakt. Morgen vertrekken we naar Matera. Benieuwd hoe het daar is. We hebben genoten van de Golf van Napels en de Amalfikust.

Groetjes Peter en Monique





Geen opmerkingen:

Dag 9 - Dublin

Hallo allen, Peter ging zich vannacht minder lekker voelen. Veel hoesten, zweten. Koorts denk ik. Vervelend als je nooit ziek bent en dan ...