USA 2016 - Naar Salt Lake City

Toen we wakker waren en gedoucht hadden zijn we in het centrum van Jackson Hole gaan ontbijten. Gewoon in de eerste de beste zaak die we zagen. 

Daarna terug naar kamer, koffers in de auto geladen, uitgecheckt, nog even door de dure wijk van Jackson Hole gereden, Clinton komt hier immers wel vaker. Maar net als beren en elanden, hebben we Clinton ook niet gezien. 😂

De eerste twee uren van de route naar SLC waren kei saai. We reden door een erg breed dal waar alleen maar landbouw was, en dan vooral grasbouw en hier een daar een koe. Dit saaie deel was door Idaho.

Toen we door de bergen reden werd het weer erg mooi. 

dit meer was echt zo blauw

Onderweg tipte ik Peter om nog voor Utah naar de supermarkt te gaan voor het geval hij vanavond alcohol wil hebben op de kamer. In Utah doen ze over alcohol nogal ingewikkeld. Helaas zagen we nergens een supermarkt. En ineens waren we al in Utah. Je merkt het meteen wanneer je in Utah bent. Alles is heel mooi aangelegd, mooie tuinen, veel bloemen, mensen lijken netter, gekleder. We zagen een Walmart met daarin een Subway. Eerst een broodje gegeten bij de Subway en daarna de supermarkt in. We zagen een aardigheidje voor Maartje en Laura, en ik zeg niet wat, want Maartje leest mee. Daarna naar het bier gezocht. Niet te vinden. Gevraagd aan een medewerker en hij vertelde dat er alleen minder lekker bier was. We waren in Utah hè. Er stond onder meer een 12pak Budweiser. Hier zat 3% alcohol op, dus dat maakt het blijkbaar minder lekker.

Bij de kassa heb ik in 2 minuten tijd nog nooit zoveel vragen van een nieuwsgierige kassière gehad: of we een feestje hadden vanwege het bier, waarom we 2 dezelfde producten hadden, of het cadeautjes waren voor iemand in Amerika, waar we vandaan kwamen, of we kinderen hebben, wat voor werk we doen, hoe lang al, wat we van de Brexit vinden. Pff, blij dat we buiten stonden.

Tegen 15:30 uur waren we in het hotel. Midden in het centrum, naast het tempelcomplex van de mormonen. 

uitzicht hotel van achter glas

We hebben daar een kijkje genomen, maar in de tempel zelf kun je niet in. Ook hier is alles keurig onderhouden, mooie tuin, tempel en gebouwen zien er spik en span uit. Daarna nog wat door de winkelstraten geslenterd. Het was bijna 30 graden, dus best warm.

Temple square

Joseph Smith, grondlegger van de kerk

Temple square

Om 19 uur zijn we richting de luchthaven gereden, met een lege auto. Alles wat we normaliter in de auto laten (petjes, vesten, zonnebrand e.d.) hadden we in de hotelkamer gestald. We hebben de auto volgetankt en ingeleverd. Toen ontdekten we nog 30 flesjes water en 16 flesjes cola zero in de achterbak. Vergeten uit de auto te halen. 

De auto werd zonder problemen ingenomen en we werden voor de andere auto verwezen naar de balie. Wij met al onze drank naar de balie, paar honderd meter verderop. Ik ben met de flesjes ergens gaan zitten en Peter ging de auto regelen. En dat duurde heel lang.

Omdat we de auto ergens anders afleveren dan waar we hem gehuurd hebben, moeten we zogenaamde drop-off kosten betalen. Bij Alamo in SLC vonden ze het belachelijk dat we die kosten zowel in SLC als in LA moeten betalen. Zeker ook omdat wij een auto teruggebracht hebben die van Alamo SLC is (wisten wij niet). 

Ook vonden ze het belachelijk dat wij de oude auto niet tot LA mochten gebruiken. Maar wat heb je er aan dat zij het belachelijk vinden. hebben we in Nederland al discussies over gehad met Alamo.Iedereen bemoeide zich er aan de balie mee, en uiteindelijk kregen we een grotere auto mee dan die we gereserveerd hadden, een SUV Nissan. Met als extraatje navigatie. Gebruiken we weinig, maar altijd handig. Ook een achteruitrijd camera. Peter vond de andere auto lekkerder rijden, ik vind deze comfortabeler zitten, het is bovendien een 4x4. Altijd handig in de woestijn straks.

onze nieuwe auto

nieuw kenteken

Naast Peter hadden twee Chinezen heel veel werk bij Alamo. Zij hadden een plaatje uitgeknipt van de auto die ze gehuurd hadden. Je krijgt echter nooit met zekerheid diezelfde auto, maar wel altijd een vergelijkbare klasse. Snapten ze niet, maar na veel uitleg uiteindelijk toch. Ze konden de auto ophalen in rij "R". De Chinezen herhaalden dat en noemden dit rij "L", nee "R"!, "L"?, nee "R"! Peter stond zich te bescheuren.

Daarna zijn we gaan eten bij de Outback. We bestelden allebei een glas wijn. Moesten we ons legitimeren. "Waarom"?, vroeg Peter. Dat staat in de wet. De ober moet checken of we 21 zijn en of we een geldig legitimatiebewijs hebben. De tafel naast ons ging zich er mee bemoeien. Zij zijn zeker wel 20 jaar oud. "Tja", zeiden ze, "dat zijn die belachelijke wetten in Utah van de mormonen". Toen moesten ze weten waar wij vandaan komen. Nederland. Oh, daar heb je goede schaatsers en skiërs (?), en goede voetballers. Wij waren wereldkampioen Soccer. Hebben hen maar in die waan gelaten.

Morgen wordt het nog warmer, ruim over de 30. Dan gaan we de stad nog eens bekijken. We hoorden echter dat op zondag alles dicht is, niet goed gepland dan.