Oostenrijk - dag 1

Zaterdagochtend hebben Peter en ik de koffers gepakt. Of eigenlijk Monique heeft de koffers gepakt. Peter was buiten aan het oefenen met de sneeuwkettingen. We hebben die in al die jaren nog nooit nodig gehad, maar je weet maar nooit. We hebben nu een ander hotel gekozen (vanwege de variatie, ik was uitgekeken op de berg vanuit het hotel dat we de laatste jaren hadden). Het nieuwe hotel, Alpenhotel Tirol, ligt in Galtur, midden in het centrum, maar is via een steile helling bereikbaar. De weersvoorspellingen gaven vrijdag nog aan dat er zondag 30 cm zou vallen. Dus om op alles voorbereid te zijn is Peter gaan oefenen met de nog nooit gebruikte kettingen.

Na een uur oefenen stelde hij vast dat de kettingen niet pasten op de maat banden van ons. Shit. ANWB gebeld, en gelukkig zij hadden onze maat op voorraad, EUR 50,= en als je ze niet gebruikt mag je ze voor EUR 25,= terug brengen. Om de kettingen ongebruikt te laten, is er niet meer geoefend.

Intussen was ik afgepeigerd 😜 van het bij elkaar zoeken van alle spullen, het netjes opbergen in het koffer, het sjouwen met de skischoenen enz. Ik ontdekte dat de sneeuwbril niet in de helm zat. Waar is die? "Ik stop 'm altijd in de helm" zei Peter. Maar nu niet. Waarschijnlijk ligt deze nog in Winterberg waar Peter vorig weekend met collega's was. De weersvoorspellingen voor Galtür zijn niet best, een sneeuwbril is dus wel nodig. Dan maar een nieuwe kopen in Galtür.

Toen alles in de auto geladen en op naar Tegelen. We waren tegen 14:30 uur bij Peters moeder. Daar koffie gedronken, Peter nog een administratief klusje gedaan, gekeken naar het Vastelaovendgedruis in de Zoëpkoel in Venlo. Wat had ik daar graag tussen gestaan. 

Daarna naar mijn ouders. Chinees gehaald, weer naar de Zoëpkoel gekeken en op tijd naar bed.

Om 4:10 uur opgestaan, douchen, spullen die we voor de nacht hadden gebruikt in de auto en naar Venlo gereden, naar Edwin&Germie. We waren iets te vroeg bij Ed&Germie, maar gelukkig waren ze al op. Nog een paar van hun tassen op onze achterbank geplaatst, want die was toch zowat leeg. De kinderen hadden het toen al koud, terwijl het dik boven nul was en we nog niet in Oostenrijk waren. Peter nog snel de sticker op de voorruit geplakt voor de Oostenrijkse snelweg. Gekocht door Germie.

Even later was "Venray" ook gearriveerd en toen konden we vertrekken. Ideaal dat je van daaruit binnen 2 minuten op de snelweg en in Duitsland bent. Lijkt het net alsof je al heel erg opschiet.

De eerste 2,5 uur is nog in het donker rijden. Toen het licht werd hebben we ergens koffie gedronken en wij moesten al tanken. De anderen hebben een diesel en konden nog wel even voort.

Het was heel rustig op de weg. Lijkt wel alsof er iets meer mensen op zondag gaan vertrekken, maar nog steeds voelt het alsof je alleen rijdt. Tegen 11 uur waren we de grens met Oostenrijk al over. Aan de Duitse kant waren ze volop aan het controleren. Volgende week rekening houden met een wachttijd. Kort voorbij de grens op de vaste plek koffie gedronken en sommigen een kop soep erbij.

Toen we verder reden, ongeveer 100 km voor de eindbestemming, was het 17 graden. Belooft niet veel goeds voor wintersport.

Een kwartier voor aankomst bij het hotel bijt Peter zijn kies middendoor met een dropje. Niet zo fijn. Het deel dat nog in de kaak stond was heel scherp.

In Galtür ligt genoeg sneeuw, maar niet heel veel. Wel eens meer gezien. De daken van de huizen zijn bijv sneeuw vrij. Temperatuur nu net boven nul.

Ingecheckt in het voor ons nieuwe hotel. Heel aardig, gastvrij hotelechtpaar. Hij liet ons de eetzaal zien, vertelde dat om 15:00 Kuchen wordt geserveerd in de zaal.

hotel

uitzicht voorkant hotel

uitzicht vanuit onze kamer

uitzicht vanuit kamer

vanuit onze kamer, in dit pension hebben we ook eens gelogeerd

Hij heeft ons de tafel gewezen waar de we komende week zitten. En daarna de kamer. De kamer lijkt iets ruimer dan de kamer die we gewend waren, maar dat komt waarschijnlijk ook door het meubilair. Ziet er netjes, maar sober uit. Badkamer idem. Dateert nog uit de jaren 80. Je moet douchen in bad, maar er hangt geen gordijn. Zal een natte boel worden. Ruim balkon. Als de zon schijnt kan ik daar lekker zitten.

We hebben het koffer uitgepakt. Daarna zijn we naar het dorp gereden (1 minuut) om de skies voor Peter de huren. In het dorp kwamen we de anderen weer tegen. Zij zitten gezamenlijk in 1 appartement. De eigenaar had vorig jaar echter een verkeerde datum genoteerd en was verrast door hun komst. Maar geen probleem. Hij zou die ene gast wel wegjagen naar een andere kamer. Oma opgetrommeld zodat het appartement gepoetst kon worden. En tijdens het wachten zijn Monique&Wilko en Edwin&Germie en de kinderen alvast de skipassen en skilessen gaan regelen.

We zijn toen in een Stube wat gaan drinken. Peter en Ed zijn naar Wirl gereden (2 km verderop waar de pistes zijn), waar Peter een kluisje gehuurd heeft voor zijn skies en skischoenen. Hoeft hij deze niet elke dag mee naar het hotel te nemen. Daarna heeft Peter in een sportwinkel nog een sneeuwbril gekocht.

Na het drankje hebben wij Ed naar het appartement gereden en de tassen die nog op de achterbank stonden naar boven gebracht. De rest moest lopen.

Peter en ik zijn daarna teruggegaan naar het hotel. De hoteleigenaar heeft nog een poging gedaan om een tandarts te bellen. En hoewel deze er altijd zou zijn, nam hij de telefoon niet op.

's Avonds na het eten begon het te sneeuwen.