Gisteren na het skiën sneeuwde het nog steeds hard. Peter vertelde dat hij de auto van een Duitser aangeduwd had die niet meer de helling van het hotel opkwam. De chauffeur snapte alleen niet dat hij dan geen gas meer moet geven, dus hij slipte helemaal vast. Hij heeft toen maar professionele hulp ingeschakeld.
Om iets dergelijks te voorkomen zijn we niet met de auto naar het appartement gegaan, maar lopend. Een barre tocht 😜 van ongeveer 15 minuten. Wind en sneeuw waaiden vol in ons gezicht. We hebben daar wat gedronken en zijn toen weer teruggelopen naar het hotel.
Daar aangekomen stonden we buiten onze schoenen schoon te schoppen en toen kwam de hotelmevrouw zeggen dat dit niet nodig was. Was slechts water dat wel weer droogde.
Daarna gaan eten, Peter stukje vlees en ik vis. De spinazieknödel vonden we niet zo lekker. De rest wel.
Toen we vanochtend de gordijnen openden was het strakblauw. Heel wat beter dan gisteren. Van de mooie blauwe luchten met de witte bergen kun je geen genoeg krijgen.
Toen ik mam gisteren aan de facetimelijn had begreep ik dat ik voor hen ook een tube Franzbranntwein mee had moeten nemen. Was me niet bekend. Daarom vanochtend weer met de bus naar Ischgl, samen met tientallen anderen. Peter nam de bus naar de piste, ik ging de andere kant op.
Het werd steeds drukker in de bus, dus ik heb een 20 minuten opgepropt tegen mensen en skies aangestaan. Best gevaarlijk. Wanneer de bus plots remt hem je zo'n scherpe ski in je gezicht.
Bij de eindhalte uitgestapt en vandaar was het 5 minuten naar de drogisterij. Zalf gekocht en toen weer met de bus terug. Terug zat ik zowat alleen in de bus en toen was ik in 10 minuten in Galtür.
Nog even een half uur op het balkon gezeten van het hotel in de zon. daarna naar Wirl voor de lunch. Na de lunch ben ik teruggelopen naar het hotel. Lekker lopen in de zon en over de sneeuw.
Daarna nog een uur op het balkon zitten lezen totdat de zon achter de berg verdween.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten