Vrijdag 4 september 2015
Toen we vanmorgen wakker werden regende het. Dat was weliswaar voorspeld, maar tot op heden waren de voorspellingen nooit goed. Vanochtend wel.
Eerst ontbeten. Ontbijt was goed, maar op = op. Er werd niet aangevuld. Dat was wel een beetje raar.
Na het ontbijt zijn we maar eerst naar het oorlogsmuseum gegaan in Bayeux: Musée Mémorial de la Bataille de Normandie. Tanks, veel beschrijvingen en uitleg over D-Day, film.
 |
| kaart van aanval D-Day |
Tegen 11 uur hadden we dat wel gezien en zijn we richting de D-Day stranden vertrokken. Het eerste ligt op een paar kilometer van Bayeux: Batteries de Longues.
 |
| Bunker bij Longues sur Mer |
 |
| Batteries de Longues |
Daar lagen meerdere bunkers van Duitsers in de duinen. Bij sommige zat het geschut er nog in. Je kon daar overal langs wandelen en daarna via een pad langs de zee (op de hoge rotsen) weer terug. In de verte kon je de kunstmatige haven zien liggen die Churchill heeft laten aanleggen, zodat de troepen aan land konden komen.
 |
| kunstmatige Mulberry Harbour |
Daarna zijn we naar een Amerikaans oorlogskerkhof gegaan. Mooi gelegen op de rotsen aan zee en duidelijk in handen van de Amerikanen. Mooi aangelegd. Indrukwekkend. Er zijn daar bijna 10.000 graven. Klein uurtje rondgelopen, er was ook nog een tentoonstelling. Mooi opgezet.
 |
| American cemetery |
 |
| American cemetery |
 |
| American cemetery |
 |
| American cemetery |
Toen door naar Omaha Beach. Ook hier is veel gevochten door de Amerikanen die hier aan land kwamen. We hebben hier een aantal monumenten bekeken. Het weer knapte hier aardig op. We zagen steeds meer blauw tussen de wolken door.
 |
| Omaha Beach |
 |
| Omaha Beach |
 |
| Omaha Beach |
Daarna ergens een broodje gegeten. Was een rare zaak waar we zaten. De vrouw die ons bediende was slecht gehumeurd. Nam alleen het eten op, niet het drinken. Daarna ging ze tafels schoonmaken. Gooide het serviesgoed op het dienblad, schoof heel luidruchtig en boos de stoelen aan, en de kruimels werden gewoon allemaal op de grond gegooid.
En toen door naar La Pointe du Hoc. Dit is een kaap die er nog net zo uit ziet als aan het einde van de oorlog. Je zag nog overal de inslagen van de bommen en ook weer veel bunkers. Je kon daar een wandeling maken van een klein uur. Ook weer langs de Atlantische oceaan. De oceaan lag diep onder ons, want we liepen weer over de rotswand. Het was heerlijk wandelen in de zon.
 |
| kust bij La Pointe du Hoc |
 |
| La Pointe du Hoc |
 |
| kust bij La Pointe du Hoc |
 |
| kust bij La Pointe du Hoc |
 |
| La Pointe du Hoc |
Daarna zijn we naar Utah Beach gegaan. Ook daar waren weer allerlei monumenten die herinnerden aan D-Day.
 |
| boot bij Utah Beach |
En tot slot naar Ste-Mère-Eglise. In deze plaats is een van de parachutisten in een kerktoren blijven hangen. Als herinnering hangt er nu een pop aan de kerk. Tegenover de kerk nog wat gedronken. Daarna nog even in de kerk geweest. Ook daar kon je weer een kaarsje aansteken. En toen was het bijna 19 uur.
 |
| parachutist aan kerk in Ste-Mère-Eglise |
 |
| Ste-Mère-Eglise |
We hadden geen zin om "echt" ergens te gaan eten en zijn op de terugreis naar het hotel gestopt bij McDonalds.
Morgen alweer de laatste dag. We gaan dan naar Étretat waar we slapen en gaan dan via Le Havre.
Mooie, indrukwekkende dag vandaag. Foto boven dit verslag is een kijkgat in een bunker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten