Namibië 2013 - 9. Himba's en luieren

Gisteren hadden we bij de receptie van het hotel gevraagd of er excursies worden aangeboden naar een Himbadorp. Dat was inderdaad zo, maar de excursies waren vol. De manager van het hotel kon wel voor ons een gids regelen die met ons mee zou rijden. We moeten dan meel, olie en suiker voor de Himba’s meenemen. 

Vanochtend om 7:30 uur werden we opgewacht door de gids. Hij had al inkopen gedaan en in een kist de boodschappen zitten en verder nog 4 flesjes water. Het Himbadorp lag 20 km verderop, 17 km over een gravelweg rijden en hobbelen. 

onderweg

Toen we aankwamen moesten Peter en ik in de auto blijven zitten en de gids ging naar het “opperhoofd” om ons aan te kondigen. Even later kwam hij terug en vertelde hij dat we welkom waren. Het opperhoofd was een man, verder waren er alleen vrouwen. De mannen waren met het vee de bergen in om dit te laten grazen. Zij zijn dan een paar maanden onderweg. 

himbahuis

De vrouwen, een stuk of 40, leven daar met hun kinderen. We kwamen aan bij een hutje waar een vrouw buiten stond met een kindje van een maand of 10 op de arm. Ze had drie kinderen vertelde ze, via de gids die tolkte, maar was niet getrouwd. Ze gaf ons een hand en stelde zich voor. Ik kon de naam niet goed verstaan en heb deze daarom ook niet kunnen onthouden. De hand voelde aan alsof je gravel vastpakt. Ze vroeg mij of ik haar baby vast wilde houden. Het jongetje was al versierd met de traditionele sierraden, en had geen broek aan. Gelukkig bleef hij droog. Ook hij had een hele ruwe huid. 

We mochten alles fotograferen.

In het volgende hutje van leem zaten vier vrouwen. Een vrouw had een tweeling van een maand oud op haar benen liggen. 

Een andere vrouw was zich aan het wassen. Deze vrouwen smeren zich in met rood gemalen steen / poeder dat ze mengen met boter en waardoor ze een rode huid krijgen. Ze wassen zich nooit met water. Vreemd idee, maar ze stonken niet. Daarna hebben we nog even bij de hoofdman gestaan met zijn vrouwen. Himbamannen kunnen 4-5 vrouwen hebben. 

Ineens gingen alle vrouwen rennen en spullen pakken en binnen 5 minuten hadden ze zich in het midden van de zandvlakte geplaatst en op een kleedje allerlei spullen – armbanden, kettingen, houtsnijwerk, popjes – gestald in de hoop dat wij wat zouden kopen. Ik heb een houten beeldje gekocht. Vervolgens vroegen ze of ze voor ons mochten dansen, kosten 300N$. Dat hebben we geaccepteerd. Het was dus ook een beetje een commerciële ontmoeting. Het dansen was vooral heel hard klappen, schreeuwen en naar voren springen. Leuke belevenis. 

marktje

Na een uur zijn we weer vertrokken. De kinderen en een vrouw renden met ons mee en bij de auto hebben we de zak meel van 5 kg, olie en gedroogde soep gegeven. De flesjes water die de gids voor onszelf had meegenomen hebben we aan de kinderen gegeven. Hebben zij ook eens “ normaal” water waar ze geen drie km voor hoeven te lopen. De vrouwen halen het water in grote jerrycans op hun hoofd. 

Verder hebben we deze dag niets gedaan, alleen maar wat geluierd en aan het zwembad gezeten. 

Het is vandaag een beetje fris voor Namibische begrippen. Voor ons warm genoeg, 25-30 graden, maar de medewerkers van het hotel lopen allemaal met een dikke fleecetrui aan te werken. Ik had vanochtend wat shirts in een zak gedaan om te laten wassen en toen we terugkwamen op de kamer was alles keurig gewassen. Het shirt dat ik zelf vandaag aanhad heb ik zelf uitgespoeld en gewassen en kletsnat op het balkon in de zon gehangen. Na een uur was het droog.