Namibië 2013 - 15. Solitaire

Gisteravond lekker gegeten op de pier van Swakopmund. De pier is een meter of 200 lang (a la Scheveningen) en aan het einde is een restaurant gevestigd. De eigenaar van het guesthouse had voor ons gereserveerd. Mooi uitzicht, tot een uur of 19:30 uur, daarna is het donker. De vloer van het restaurant was op sommige plekken doorzichtig, waardoor je de forse oceaangolven kon zien.

Vanochtend op ons gemak opgestaan en ontbeten. De eigenaar van het guesthouse heeft nog een tijd met ons in het Afrikaans staan praten over Namibie. Hij hoopt dat we nog eens komen en dat wij zijn guesthouse bij anderen aan zullen bevelen. Bij deze....

Daarna auto weer ingepakt en rond half 9 vertrokken. Eerst zijn we naar Walvisbaai gereden. Dat is een stad 30 km ten zuiden van Swakopmund. Het heeft een zeehaven en is daardoor de tweede stad van Namibië.

Walvisbaai heeft ook een lagune. Daar zijn we naar toe gereden. We hadden gelezen dat daar veel flamingo's zitten en pelikanen. Het was inderdaad helemaal roze van de flamingo's.

Pelikaan bij Walvisbaai

Flamingo bij Walvisbaai

Daarna zijn we doorgereden naar Solitaire. Een route van 200 km over een en dezelfde weg, helemaal door de Namib woestijn.

onderweg naar Solitaire

Qua natuurschoon was dit veruit de mooiste route die we gehad hebben. De woestijn had prachtige kleuren, de bergen / heuvels zagen er heel mooi uit. In Swakopmund en Walvisbaai was het nog mistig, maar toen we een kwartier aan het rijden waren was het strakblauw. We hadden gehoord dat de route best wel saai was, maar wij zijn het daar niet mee eens. 

de eerste kokerboom die we zien

kokerboom

Struisvogels gezien en spiesbokken.De weg was op sommige plekken wel slecht. De hele route was onverhard en soms was het behoorlijk stuiteren door de vele kuilen. 

Rond 14 uur passeerden we de Steekbokkeerkring. Vlak daarbij stond er ook een bord dat verwees naar een lodge en waar je kon lunchen. Linksaf geslagen, bleek dat deze lodge een "oprijlaan" van 7 km had. Aan het einde stonden een soort iglo's waarin de kamers gevestigd waren. Het restaurant was ook in de vorm van een iglo. Daar een tosti gegeten en daarna weer verder.

Onze lodge ligt in Solitaire. Dat is een piepklein plaatsje in de Namibwoestijn. Er wonen 92 mensen en het heeft twee guesthouses en een tankstation. 

overzicht van de regenval door de jaren heen

winkel in solitaire

solitaire

In een van de guesthouses slapen wij. Heel spartaanse kamer, maar met een prachtig uitzicht. Jammer dat we hier maar 1 nacht zijn.

hotelhond Solitaire

Hier in het restaurant van het guesthouse gegeten. Ik vroeg de serveerster of zij ook afkomstig is uit Solitaire. Zij woont hier nu sinds 5 jaar, maar haar thuisbasis is een paarhonderd kilometer verderop. Zij is 28 jaar, heeft twee kinderen die bij haar vader wonen. Ze werkt 7 dagen per week als serveerster/kamermeisje. Hele dagen en ziet haar kinderen en vader maar 1 keer per jaar. Ze gaat dan liftend naar huis, een reis van een dag. Maar ze zei dat ze gelukkig was. We hebben haar maar een flinke fooi gegeven. Voor ons een paar euro, voor haar een halfdagloon. 

Morgen gaan we naar de Sossusvlei. Daar kijken we erg naar uit, want dit is 1 van dé "attracties" van Namibië. Het uploaden duurt hier erg lang, dus geen extra foto's. Het verbaast me al dat ze internet hebben midden in de woestijn.